Verbinding kan alleen tot stand komen wanneer alle betrokken partijen verbinding willen. En als ze het erover eens zijn dat ze zich willen verbinden, moeten ze doen wat er gedaan moet worden om zich te verbinden.
De eerste stap, willen verbinden, is eigenlijk de moeilijkste. Het vereist dat we bekijken waar we staan, dat we ons realiseren hoezeer we van elkaar losgekoppeld zijn. We moeten niet langer anderen de schuld geven van onze ellende, maar toegeven dat we zelf niet bijdragen aan het verbeteren van de situatie. Als iedereen aan dit proces deelneemt, zal dit de zaken al ten goede veranderen. Het zal ons echter tot de conclusie brengen dat we eigenlijk helemaal geen verbinding willen en dat zal ons een gevoel van hulpeloosheid geven.
Toch is ons gevoel van hulpeloosheid precies wat we nodig hebben. Dit is het begin van de volgende stap, om alles te doen wat nodig is om te verbinden. Het mooie van dit proces is dat op dat moment van crisis, wanneer we het gevoel hebben dat we niets doen om ons te verbinden en we er ook niets aan kunnen doen, blijkt dat dit alles is wat nodig is; willen dat er verbinding komt en beseffen dat we het niet kunnen laten gebeuren. Als we het allemaal, of in ieder geval genoeg van ons, heel graag willen, zal het schijnbaar vanzelf gebeuren. Onze harten zullen zich voor elkaar openen en er zal een nieuw gevoel binnenkomen.
Van vijanden naar geliefden
Wij denken dat wij de werkelijkheid bepalen door daden, maar in werkelijkheid bepalen wij haar door onze verlangens. Wanneer wij anderen kwaad willen doen, scheppen wij een verschrikkelijke wereld en wanneer wij anderen vreugde willen brengen, brengen wij een mooie wereld voort. Wanneer wij haten maar willen liefhebben, veranderen wij onszelf van vijanden in minnaars, en de wereld om ons heen verandert met ons mee.